Załącznik do uchwały nr 32/2014 Krajowej Rady Doradców Podatkowych z dnia 11 lutego 2014 r.

ZASADY ETYKI DORADCÓW PODATKOWYCH
(wyciąg z tekstu jednolitego)

Rozdział I
Przepisy ogólne

Art. 1

  1. Zasady etyki doradców podatkowych wynikają z ogólnych norm moralnych i uregulowań prawnych.
  2. Zasady etyki obowiązują wszystkich doradców podatkowych i kandydatów odbywających praktyki przed wpisaniem na listę doradców podatkowych.

Art. 2

  1. Obowiązkiem doradcy podatkowego jest przestrzeganie zasad etyki.
  2. Doradca podatkowy strzeże godności zawodu oraz dba o jego ochronę.

Art. 3

  1. Doradca podatkowy powinien kierować się dobrem swoich klientów, poszanowaniem obowiązków wynikających z uczciwości, godności i dobrych obyczajów.
  2. Doradca podatkowy podejmuje czynności zawodowe w celu ochrony interesów klienta, jednakże ta ochrona nie może usprawiedliwiać naruszenia zasad etyki i godności zawodu.

Rozdział II
Rzetelność zawodowa i niezależność

Art. 4

  1. Doradca podatkowy wykonuje czynności zawodowe według najlepszej woli i wiedzy, w sposób rzetelny, z zachowaniem należytej staranności.
  2. Obowiązkiem doradcy podatkowego jest stałe podnoszenie kwalifikacji zawodowych.

Art. 5

  1. Doradca podatkowy wykonuje zawód w sposób niezależny. W swoich decyzjach podlega jedynie przepisom prawa i zasadom etyki doradców podatkowych. Nie narusza to obowiązków wynikających ze stosunku pracy.
  2. (skreślony).
  3. Doradca podatkowy nie może:
    a) świadczyć usług w sprawie, w której występował uprzednio jako pracownik organu administracji publicznej, pracownik sądu lub sędzia,
    b) wykorzystywać lub powoływać się na jakiekolwiek osobiste stosunki w organach skarbowych, urzędach, instytucjach i sądach, w szczególności w celu uzyskania zlecenia.

Rozdział III
Tajemnica zawodowa

Art. 6

  1. Doradca podatkowy ma obowiązek zachować w tajemnicy wszelkie fakty i informacje, jakie powziął w związku z wykonywaniem zawodu, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w odrębnych ustawach.
  2. Obowiązek zachowania tajemnicy, o którym mowa w ust. 1, obejmuje wszystkie uzyskane przez doradcę podatkowego informacje, w szczególności zawarte w materiałach utrwalonych w jakiejkolwiek formie.
  3. Doradca podatkowy obowiązany jest zabezpieczyć przed ujawnieniem lub niepożądanym wykorzystaniem wszystko, o czym dowiedział się w związku z wykonywaniem czynności zawodowych.
  4. Doradca podatkowy jest zobowiązany do stosowania procedur chroniących dane w każdej postaci, w tym równieŜ elektronicznej, przed zniszczeniem, zmianą lub dostępem osób niepowołanych.

Art. 7

  1. Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej jest nieograniczony w czasie i trwa także po ustaniu stosunku prawnego, na podstawie którego doradca podatkowy wykonywał czynności zawodowe.
  2. Obowiązek zachowania tajemnicy obowiązuje równieŜ po zaprzestaniu wykonywania zawodu doradcy podatkowego albo skreśleniu z listy doradców podatkowych.
  3. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1 dotyczy w szczególności wszelkich materiałów i dokumentów w postaci papierowej, elektronicznej, magnetycznej lub innej, stanowiących akta doradcy podatkowego, niezależnie od miejsca, w którym się znajdują.
  4. Doradca podatkowy jest obowiązany w związku ze świadczeniem usług do zapewnienia przestrzegania tajemnicy, o której mowa w art. 7 ust.1 przez osoby uczestniczące w świadczeniu tych usług.
  5. Doradca podatkowy nie powinien powoływać na świadka innego doradcy podatkowego w celu ujawnienia wiadomości uzyskanych w związku z wykonywaniem zawodu w przypadku, gdy nie uzyskał uprzednio pisemnej zgody tego doradcy podatkowego.

Art. 8

W przypadku przeszukania w lokalu, w którym doradca podatkowy wykonuje zawód lub w mieszkaniu prywatnym doradcy podatkowego, jest on obowiązany Ŝądać uczestniczenia w tej czynności przedstawiciela samorządu doradców podatkowych.

Rozdział V
Konflikt interesów

Art. 10

  1. Doradca podatkowy nie może podejmować działań w sprawach, w których może wystąpić konflikt interesów.
  2. Konflikt interesów może występować w szczególności, gdy:
    a) doradca podatkowy lub spółka doradztwa podatkowego występuje w charakterze doradcy podatkowego dla stron tej samej transakcji mających przeciwstawne interesy, chyba Ŝe strony pisemnie zaakceptują ten stan rzeczy,
    b) sytuacja procesowa reprezentowanych przez doradcę podatkowego podmiotów jest tak powiązana, że sukces jednego z nich może oznaczać porażkę drugiego,
    chyba Ŝe strony pisemnie zaakceptują ten stan rzeczy.
  3. Konflikt interesów nie występuje wyłącznie z tego powodu, że doradca podatkowy lub spółka doradztwa podatkowego, w ramach której wykonuje on swój zawód, obsługuje podmioty prowadzące wobec siebie interesy konkurencyjne, chyba że zobowiązał się do powstrzymania od obsługi podmiotów konkurencyjnych.
  4. W przypadku potencjalnego lub zaistniałego konfliktu interesów doradca podatkowy powinien podjąć kroki zmierzające do jego eliminacji lub zaprzestać świadczenia usług powodujących konflikt.

Art. 10a

  1. Doradca podatkowy zobowiązany jest do dokonania w sposób rzetelny oceny, czy prowadzona przez niego działalność gospodarcza lub zatrudnienie, o których mowa w art. 31 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym, nie spowoduje konfliktu interesów pomiędzy doradcą podatkowym a jego klientami lub nie spowoduje naruszenia obowiązujących go przepisów, w szczególności zasad etyki.
  2. Doradca podatkowy powinien zaniechać podejmowania działalności gospodarczej lub zatrudnienia w sytuacji, gdy chociaż jeden klient doradcy podatkowego prowadzi działalność gospodarczą na planowanym przez doradcę podatkowego terenie działania oraz w takim samym zakresie, chyba Ŝe uzyska pisemną zgodę na prowadzenie działalności lub podjęcie zatrudnienia w tym zakresie od wszystkich klientów, co do których może wystąpić konflikt interesów pomiędzy doradcą a tymi klientami.
  3. Zasady opisane w ust. 2, stosuje się również w okresie dwóch lat od zakończenia współpracy z klientem.

Rozdział VI
Relacje z klientem

Art. 11

  1. Doradca podatkowy powinien określić zasady ustalania wynagrodzenia przed rozpoczęciem świadczenia usług na rzecz przyszłego klienta, chyba Ŝe określenie tych zasad wymaga czynności dodatkowych, polegających m.in. na zapoznaniu się z aktami sprawy lub uzyskaniu dodatkowych wyjaśnień. W przypadku pomocy prawnej świadczonej z urzędu, doradcę podatkowego obowiązują zasady określone we właściwych przepisach prawnych.
  2. Zaleca się, dla celów dowodowych, zawieranie umów pisemnych.
  3. Doradca podatkowy nie powinien zawierać z klientem umowy, na mocy której klient zobowiązuje się zapłacić wynagrodzenie za jej prowadzenie jedynie proporcjonalnie do osiągniętego wyniku (pactum de quota litis). Dopuszczalna jest natomiast taka umowa, w której przewiduje się dodatkowe wynagrodzenie za pomyślny wynik sprawy.
  4. Za pomoc świadczoną z urzędu doradca podatkowy może przyjmować wyłącznie wynagrodzenie urzędowe.
  5. Doradca podatkowy nie może żądać wynagrodzenia za skierowanie klienta do innego doradcy podatkowego, ani przekazywać innemu doradcy podatkowemu wynagrodzenia z tytułu skierowania klienta.

Art. 11a

Na żądanie klienta doradca podatkowy ma obowiązek okazania aktualnej polisy lub innego dokumentu potwierdzającego zawarcie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przy wykonywaniu czynności doradztwa podatkowego.

Art. 11b

Doradca podatkowy zobowiązany jest do obrony interesów swojego klienta w sposób odważny i honorowy, przy zachowaniu szacunku wobec organów państwa, bez względu na własne korzyści oraz konsekwencje.

Art. 11c

Doradcy podatkowemu wolno zrezygnować z przyjętego zlecenia bądź pełnomocnictwa tylko w taki sposób, by klient miał możliwość skorzystania z pomocy prawnej innej osoby. Doradca podatkowy ma obowiązek poinformowania klienta o skutkach wypowiedzenia pełnomocnictwa, a w szczególności o upływie istotnych terminów.

Rozdział VII
Prowadzenie sprawy podatkowej i zwrot dokumentacji

Art. 12

  1. Doradca podatkowy powinien informować klienta o przebiegu sprawy i jej wyniku.
  2. Doradca podatkowy ma obowiązek informować klienta o przysługujących mu środkach odwoławczych od orzeczenia kończącego postępowanie w danej instancji.
  3. Doradca podatkowy może zaniechać wniesienia środka odwoławczego tylko na żądanie lub za zgodą klienta, wyrażone w miarę możliwości na piśmie.
  4. Doradca podatkowy nie jest zobowiązany do ponoszenia w prowadzonej sprawie wydatków, jeśli wezwany należycie klient nie wpłacił wymaganej kwoty w terminie.
  5. Doradca podatkowy powinien zapewnić zastępstwo w przypadku czasowej niemożności prowadzenia sprawy.

Art. 13

  1. Doradca podatkowy ma obowiązek bez zbędnej zwłoki zwrócić klientowi na jego Ŝądanie dokumenty klienta w przypadku rozwiązania lub wygaśnięcia umowy.
  2. Doradcy podatkowemu nie wolno uzależnić wydania dokumentów klienta od uprzedniego uregulowania przez niego należnego wynagrodzenia. Jeżeli w związku z wydaniem dokumentów klientowi powstaje konieczność sporządzenia ich kopii dla potrzeb archiwizacji określonych w odrębnych przepisach, doradca podatkowy ma prawo żądać zwrotu uzasadnionych kosztów.

Rozdział VIII
Stosunek do sądu, urzędów i innych instytucji

Art. 14

  1. Doradca podatkowy obowiązany jest przestrzegać zasad obowiązujących przed sądem, urzędem lub instytucją, przed którą występuje.
  2. Doradca podatkowy powinien dbać, aby jego zachowanie nie naruszyło powagi sądu, urzędu lub instytucji, przed którymi występuje.
  3. W kontaktach z przedstawicielami władzy publicznej doradca podatkowy zobowiązany jest do działań zgodnych z prawem i zasadami etyki zawodowej oraz do powstrzymywania się od wszelkich czynności mogących doprowadzić do obrazy lub naruszenia godności tych osób, w szczególności doradca podatkowy:
    a) nie może świadomie podawać organom państwowym nieprawdziwych informacji,
    b) powinien zachować umiar w wystąpieniach przed organami państwowymi, mając na uwadze wolność słowa,
    c) odpowiada za formę oraz treść pism do organów państwowych przygotowanych przez niego w ramach świadczonych usług,
    d) powinien przestrzegać właściwych form i nie używać wyrażeń lub zwrotów obraźliwych.

Rozdział IX
Stosunki pomiędzy doradcami podatkowymi

Art. 15

  1. Doradca podatkowy obowiązany jest przestrzegać zasad lojalności, koleżeństwa i uczciwej konkurencji wobec innego doradcy podatkowego lub spółki doradztwa
    podatkowego.
  2. Doradca podatkowy nie powinien wypowiadać publicznie negatywnych opinii wartościujących o osobie lub pracy czy dziełach innego doradcy podatkowego. Dopuszczalne jest jednak rzeczowe odnoszenie się do argumentów bądź poglądów prezentowanych przez innego doradcę podatkowego.
  3. Doradca podatkowy może przedstawić na Ŝyczenie klienta własną opinię na temat sprawy zaopiniowanej wcześniej przez innego doradcę bez kwestionowania jego umiejętności, ale z dopuszczeniem oceny przedstawionych przez niego argumentów i z uzasadnieniem swego stanowiska.
  4. Każdy doradca podatkowy powinien współdziałać w przestrzeganiu przez członków Izby zasad etyki doradcy podatkowego oraz godności zawodu i jest uprawniony do -w miarę możliwości niepublicznego – zwrócenia uwagi organom samorządu lub innemu doradcy podatkowemu naruszającemu powyższe zasady.
  5. 5. (skreślony)
  6. Ewentualne skargi na innych doradców podatkowych oraz stwierdzone nieprawidłowości w wykonywaniu przez nich zawodu doradca podatkowy powinien kierować wyłącznie do odpowiednich organów samorządu, z powiadomieniem doradcy podatkowego, którego dotyczą.

Art. 15a

W razie sporu pomiędzy doradcami podatkowymi należy dążyć do polubownego rozstrzygnięcia sprawy.